تبدیل غدد لنفاوی به کبد برای اولین بار در یک بیمار
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۶۵۰۶۶
اولین بیمار انسانی برای نخستین بار یک روش سلول درمانی را دریافت کرد که غدد لنفاوی وی را به یک کبد کوچک تبدیل میکند.
به گزارش ایسنا، یک شرکت بیوتکنولوژی مستقر در پیتسبورگ آمریکا آزمایشی منحصر به فرد را روی یک بیمار مبتلا به نارسایی کبد آغاز کرده است. هدف آنها رشد یک کبد دوم عملکردی در بدن این بیمار است، چیزی که تاکنون هرگز کسی موفق به انجام نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نقل از نیچر، اگر این راهکار موثر باشد، میتواند یک درمان نجات بخش برای کسانی باشد که نیاز به پیوند کبد دارند، اما ناچار به چندین ماه انتظار برای پیدا شدن اهدا کننده و یک کبد مناسب هستند.
شرکت لایجنسیس(LyGenesis) در حال حاضر آزمایشی را روی تنها یک بیمار مبتلا به بیماری کبدی مرحله نهایی(ESLD) انجام میدهد تا اثربخشی روش سلول درمانی ترمیمی آلوژنیک خود را آزمایش کند.
طبق گزارش نیچر، این آزمایش در ۲۵ مارس در هیوستون آغاز شد. این گزارش همچنین بیان میکند که بیمار پس از دریافت درمان به خوبی در حال بهبود است. با این حال، تشکیل اندام جدید کبد مانند در غدد لنفاوی ممکن است چندین ماه طول بکشد.
علاوه بر این، فرد تحت مصرف داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی قرار میگیرد تا از رد اولیه سلولها جلوگیری شود.
پزشکان به نظارت دقیق بر سلامت این بیمار ادامه خواهند داد.
در این آزمایش، سلولهای اهدا شده به غدد لنفاوی بیمار تزریق شد. این سلولها میتوانند تکثیر شوند و یک ساختار غدد لنفاوی را به یک «کبد نابجای عملکردی» یا کبد کوچک دیگری در بدن بیمار تبدیل کنند.
دکتر مایکل هافورد، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت لایجنسیس میگوید: برای نخستین بار ما اولین بیمار خود را در یک کارآزمایی بالینی با استفاده از غدد لنفاوی خودش به عنوان زیسترآکتورهای زنده برای بازسازی اندام استفاده کردهایم.
وی افزود: این درمان به طور بالقوه با کمک به بیماران مبتلا به ESLD در رشد کبدهای نابجای عملکردی جدید در بدن خود، نقطه عطف قابل توجهی در پزشکی احیاکننده خواهد بود.
روش رشد «کبد کوچک»در این روش از سلولهای کبدی سالم به نام هپاتوسیتها(hepatocytes) استفاده میشود. این سلولها حدود ۸۰ درصد از توده کبد را تشکیل میدهند و عملکردهای سلولی مختلفی از جمله وظایف متابولیک را انجام میدهند.
دانشمندان در این کارآزمایی، سلولهای کبدی اهدایی را با تعلیق در یک محلول برای پیوند آماده کردند. سپس این سلولها به غدد لنفاوی فوقانی شکم بیمار که ساختارهای کوچک لوبیایی شکل هستند، پیوند زده شدند. این ساختارها جزئی ضروری از سیستم ایمنی بدن هستند و مواد زائد بدن را فیلتر میکنند.
غدد لنفاوی به غیر از شکم، در گردن و قفسه سینه نیز یافت میشوند.
این تیم یک روش کمتهاجمی را برای تزریق سلولها به غدد لنفاوی بیمار از طریق یک کاتتر در گردن انتخاب کردند.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران آمده است: غدد لنفاوی سپس به عنوان زیسترآکتورها عمل میکنند و به سلولهای کبدی کمک میکنند تا پیوند، تکثیر و تولید بافت نابجای کبدی عملکردی داشته باشند.
به عبارت سادهتر، این سلولها توانایی تکثیر در چند ماه آینده را دارند. در فردی با نارسایی کبد، غدد لنفاوی میتوانند به عنوان اندام دوم کبدمانند عمل کنند.
هزاران نفر در انتظار عضو اهدایی قربانی میشوند.
کمبود اندامهای اهدایی همواره رو به افزایش است، بنابراین دانشمندان به دنبال تکنیکهای جایگزین مانند چاپ زیستی سه بعدی هستند.
سالانه بیش از هزار نفر در ایالات متحده در انتظار پیوند کبد جان خود را از دست میدهند. علاوه بر این، بسیاری از افراد واجد شرایط پیوند نیستند، زیرا بیش از حد بیمار هستند و نمیتوانند جراحی را تحمل کنند.
لایجنسیس این کارآزمایی بالینی فاز ۲a را آغاز کرده است تا ببیند آیا این روش میتواند درمانی بالقوه برای این افراد باشد یا خیر.
این شرکت اشاره میکند که این درمان سلولی بازسازی کننده و احیاگر در موشها، سگها و خوکها امیدوار کننده بوده است.
پژوهشگران پس از این آزمایش اولیه قصد دارند این درمان را بر روی ۱۲ بیمار مبتلا به بیماری کبدی مرحله نهایی آزمایش کنند.
هافورد افزود: اگر مطالعه ما موفقیت آمیز باشد و تاییدیه سازمان غذا و دارو(FDA) را دریافت کنیم، سلول درمانی آلوژنیک ما میتواند یک کبد اهدایی را قادر به درمان دهها بیمار ESLD کند که میتواند به کاهش عدم تعادل فعلی عرضه و تقاضای اندام اهدایی کمک کند.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: غدد لنفاوی کبد سلول ها غدد لنفاوی یک کبد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۶۵۰۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافتههای این بررسی که در نشریه «سالنامههای پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.
نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن بهوسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.
این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و بهوسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت میکنند، درمان شده بودند.
آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراینباره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیههای ارائهشده میشود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد میکند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.
پژوهشهای پیشین هم این یافتهها را تایید میکننداین اولین بررسی نیست که نشان میدهد جنسیت پزشک میتواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان بهوسیله پزشکان زن درمان میشدند، نتایج درمانی بدتر نبود.
یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دستکم میگیرند، درحالیکه پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل میکنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.
رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوتهایی با هم دارند؟میاواکی میگوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث میشود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالشهای ارتباطی و سوگیریهای جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.
یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامههای درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»
دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان میگوید که از یافتههای این بررسی تعجب نکرده است. او میگوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدتهاست که در حوزه مراقبتهای بهداشتی ثابت شدهاند.»
او میگوید: «بررسیهای گذشته نشان دادهاند که نگرانیهای بیماران زن با احتمال بیشتری بهوسیله پزشکانشان نادیده گرفته میشوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دستکم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایشهای بیشتری انجام میدهند.»
بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبتهای اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف میکنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم میانجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان دادهاند که پزشکان زنان مسئول مراقبتهای اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کاملتر بیمار، مشارکت در تصمیمگیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیقتر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»
دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد میگوید که پژوهشهای مربوط به دهههای قبل نشان میدهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال میکنند. همچنین آنها از بیماران میپرسند که آیا داروهای خود را مصرف میکنند یا نه.
او میگوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آنها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت میکنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمیداند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبتهای مناسبتتری را به بیماران ارائه میدهند.»
آیا بیماران با پزشکان زن راحتتر صحبت میکنند؟خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او میگوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماریهای زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخشهای خصوصی بدن را از یک بهوسیله پزشک زن راحتتر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»
دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و میگوید: «به راحتی میتوان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و میتواند نگرانیهایشان را در سطحی شخصیتر درک کند.»
آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟هاینن میگوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام میدهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری میکنند. هاینن میگوید: «به نظر من مهمترین ویژگیای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانیهایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»
کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسبها جنسیت خبر مهم پزشکی